| geert lovink on Mon, 8 Dec 2003 18:45:05 +0100 (CET) |
[Date Prev] [Date Next] [Thread Prev] [Thread Next] [Date Index] [Thread Index]
| [Nettime-nl] Uitnodiging voor steunavond BRussels Tribunal 8 december |
From: "Lieven De Cauter" <lieven.decauter@asro.kuleuven.ac.be>
Hierbij sturen wij u een herinnering van de uitnodiging voor een
informatieavond rond het BRussells Tribunal (op 8 december om 20u in Les
Halles) die uw organisatie per post werd toegestuurd. Hieronder vindt u het
programma. We hopen dat de sprekers een bijkomende motivatie vormen om die
avond aanwezig te zijn. Mocht u echter de brief niet hebben gelezen, gelieve
dan eerst onder het programma de officiële uitnodigingsbrief te lezen.
Verder vindt u de digitale versies van de documenten die we per post hadden
verstuurd: de platformtekst en de voorlopige schedule van onze hearing. We
hopen u op de 8ste december te mogen ontmoeten.
Het BRussells Tribunal-comité
------------
BRUSSELLS TRIBUNAL SUPPORT EVENT
LUNDI 8 DECEMBRE / MAANDAG 8 DECEMBER
20H - HALLES DE SCHAERBEEK
PROGRAMME / PROGRAMMA
- Annick Deville (Halles de Schaerbeek) et Guido Minne
(Beursschouwburg) :
Welkom / Bienvenue (20h15)
- Prof. Lieven De Cauter, philosophe (KUL/RITS/PARTS) :
The Brussells Tribunal : short description of the project (20h20)
- Prof. François Houtart (Centre Tricontinental / UCL) :
Pourquoi accepter d'être Président d'un tel tribunal ? (20h40)
- Jean-Pierre Rondas (Klara, 3ème radio néerlandophone) :
Intellectueel verzet tegen het imperium (20h50)
- Patrick De Boosere (VUB) :
Ce que nous vous demandons / Wat wij u vragen (21h)
- Questions des invités / Vragen van de genodigden (21h15)
- Prof. Pierre Klein :
L'angle du droit (21h30)
- Prof. Anne Morelli (ULB) :
Histoire des vainqueurs, histoire des vaincus (21h40)
- Anna Teresa De Keersmaeker (Rosas) :
Een steunbetuiging (21h50)
- Franck Vercruyssen (TG Stan) :
Pieces of Intelligence : The Existential Poetry of Donald Rumsfeld
(22h)
___________________________________
Brussel, 17 november 2003
Uitnodiging voor de steunplatform-avond van het BRussells Tribunal
op 8 december, 20 u in Les Halles de Schaerbeek
Net vóór het begin van de oorlog in Irak werd door een vijfhonderd
kunstenaars, schrijvers, intellectuelen en verontruste burgers een petitie
ondertekend*. De petitie bevatte een morele oproep en een vraag om zo
mogelijk een gerechtelijke actie te beginnen tegen de verantwoordelijken
voor de oorlog in Irak en tegen de leden van het 'Project for a New American
Century'. Er bleek al snel dat dit onmogelijk zou zijn, aangezien de
Verenigde Staten zich aan elke gerechtelijke instantie onttrekken, van zodra
die hen kan bedreigen Vandaar dat het idee is gegroeid om een hearing, 'mor
ele rechtbank' of een 'volkstribunaal' op te zetten dat het nieuwe
Amerikaanse beleid kan beoordelen, en ook de think tanks die het
intellectuele werk verrichten maar doorgaans ontsnappen aan de justitie.
Op initiatief van de filosoof Lieven De Cauter werd een breed platform van
culturele organisaties, vredesbewegingen, academici en juristen samengesteld
om het eerste voorstel van de petitie concreet gestalte te geven. Naar het
voorbeeld van het historische Russell Tribunal, wordt er een BRussells
Tribunal ingericht.
Het BRussells Tribunal wordt het eerste van een reeks initiatieven -
rechtbanken, onderzoekscommissies, hearings en conferenties - die in 2004 in
New York, Hiroshima, Tokyo en Kopenhagen zullen plaatsvinden. Er is een
netwerk met andere gelieerde initiatieven in Londen en Mumbai. Op al deze
lokale bijeenkomsten van dit "World Tribunal on Iraq"* zal één aspect van de
oorlog tegen Irak onder de loep worden genomen. Al deze activiteiten worden
afgerond in een slotzitting in Istanbul, die begint op 20 maart 2005, twee
jaar na het begin van de oorlog.
Het BRussells Tribunal vindt plaats van 14 tot 17 april in de
Beursschouwburg en de Hallen van Schaarbeek te Brussel. Het wordt
voorgezeten door François Houtart, één van de stichters van het Wereld
Sociaal Forum van Porto Allegre. Het zal zich vooral buigen over het
'Project for a New American Century' (PNAC), de neoconservatieve denktank
die een nieuwe, oorlogszuchtige imperiale orde voorstelt. Wij vinden het
belangrijk om ons te verzetten tegen de huidige trend van banalisering van
oorlogsgeweld. Wij willen de menselijke waardigheid, gerechtigheid en vrede
verdedigen.
Om dit project tot een goed einde te brengen en om er voldoende weerklank
aan te geven, willen we zoveel mogelijk partners uit de culturele sector, de
ngo's en het verenigsleven bij elkaar brengen in een platform. Wij willen U
daarom uitnodigen op een vergadering op 08 december, om 20 uur, in Les
Halles de Schaerbeek. Wij zullen U het project toelichten en een aantal
gasten uit de academische en culturele wereld zullen spreken over het
belang ervan (Prof. Houtart, Frank Vercruysen van TG Stan, Jean-Pierre
Rondas, journalist van Klara, e.a.). Wij zullen u daarna uitnodigen om onze
platformtekst (in bijlage) te ondertekenen en zo toe treden tot het
BRussells Tribunal Platform. Gezien het ambitieuze karakter van dit
initiatief zoeken we ook financiële en logistieke steun.
Wij hopen dat het project uw interesse heeft kunnen wekken. Voor meer
achtergrondinformatie verwijzen we u graag naar de bijgevoegde
platformtekst. Het voorlopige programma geeft een idee van wie al heeft
toegezegd en welke vorm de hearing zal aannemen. Wij danken U bij voorbaat
en zijn uiteraard bereid U nadere informatie te verstrekken. Wij hopen dat U
aanwezig zal kunnen zijn en zouden U willen vragen dit te willen bevestigen
op het onderstaande emailadres.
Het directiecommittee van het BRussells Tribunal :
Lieven De Cauter (filosoof, Kuleuven/RITS),
Annick de Ville (directrice Halles de Schaarbeek),
Guido Minne (directeur Beursschouwburg),
Patrick Deboosere (socioloog, VUB)
Halles de Schaerbeek, Rue Royale Ste Marie 22a, 1030 Brussel,
02/ 218 21 07, info@brusselstribunal.org
Website : www.brusselstribunal.org
PLATFORM TEXT
The BRussells Tribunal
Een onderzoek naar de Nieuwe Imperiale Wereldorde
Een internationale hoorzitting over
'The Project for the New American Century'
en zijn oorlogspolitiek uitgevoerd door de regering Bush
door de invasie van Irak
Synopsis
Het Brussel-tribunaal is een hoorcomité samengesteld uit academici,
intellectuelen en kunstenaars in de traditie van het Russell-tribunaal dat
in 1967 in het leven was geroepen om oorlogsmisdaden in de Vietnamese oorlog
te onderzoeken. De hoorzitting is gepland op 15-17 april 2004 in de
Beursschouwburg en Les Halles in Brussel en zal worden voorgezeten door
Prof. François Houtart, een van de stichters van het World Social Forum in
Porto Allegre. Het is gericht tegen de oorlog in Irak en tegen het imperiale
oorlogsbeleid van de regering Bush. Het zal zich voornamelijk toespitsen op
het 'Project for the New American Century' (PNAC), de denktank achter deze
oorlog en vooral op drie medeondertekenaars van het mission statement:
Donald Rumsfeld, Dick Cheney en Paul Wolfowitz, vermits zij de fysieke band
vertegenwoordigen tussen het discours en de brutale uitvoering van de Nieuwe
Imperiale Wereldorde zoals gepland door de PNAC.
Genese van het project
Net vóór het uitbreken van de oorlog in Irak werd een petitie, gelanceerd
door de filosoof Lieven De Cauter, ondertekend door 500 kunstenaars,
schrijvers, intellectuelen en academici, onder wie Julia Kristeva, Richard
Plunz, Irving Wolfharth, Anne Teresa De Keersmaeker, Hans Ulrich Obrist en
François Houtart. De petitie riep op om morele acties en, indien mogelijk,
wettelijke stappen te ondrernemen tegen het 'Project for the New American
Century' en tegen hen die verantwoordelijk waren voor de oorlog in Irak. Ze
werd op 21 maart (één dag na het uitbreken van de oorlog) in twee Belgische
kranten, De Standaard en De Morgen, gepubliceerd. Het werd snel duidelijk
dat wettelijke actie weinig kans op slagen zou maken aangezien de Verenigde
Staten zich steeds conse quent hebben verzet, en dat zijn blijven doen,
tegen elk wettig gezag dat hen zou kunnen bedreigen. Vandaar het idee om een
'moreel gerechtshof', een 'volkstribunaal' in het leven te roepen om het
nieuwe Amerikaanse beleid en de denktanks die er schuil achter gaan (en die
steeds uit de greep van elk wettelijk optreden weten te blijven) te
veroordelen.
Een breed platform, gedragen door een aantal culturele verenigingen, werd
uitgebouwd om het eerste voorstel van de petitie ten uitvoer te brengen: het
opzetten van een Brussel-tribunaal in navolging van het historische
Russell-tribunaal (vandaar de naam BRussells Tribunal). Op een
netwerkconferentie, eind juni 2003 door de Bertrand Russell Peace Foundation
in Brussel georganiseerd, werd beslist op verschillende plaatsen in de
wereld een reeks hoorzittingen te houden, culminerend in een slotzitting in
Istanbul. Het BRussells Tribunal zal een van de onderzoekscommissies ervan
zijn. De Bertrand Russell Peace Foundation heeft aanvaard het initiatief te
steunen. In een persmededeling na de conferentie werd gesteld: "Er werd een
voorst el besproken om een onderzoekscommissie in het leven te roepen die
zou moeten uitmonden in een tribunaal over de oorlog in Irak. Dit voorstel
zou verder in een aantal werkgroepen kunnen worden uitgewerkt via
consultaties in Turkije, België, de Verenigde Staten en Japan". Sedertdien
hebben zich talloze vredes- en advocatenorganisaties bij het netwerk
aangesloten. Elke dag nog neemt deze beweging in omvang en enthousiasme toe.
(Een voorlopige lijst van steunorganisaties volgt aan het eind van dit
document).
Beknopte informatie over PNAC
Het acroniem PNAC is een sleutelelement in de oorlog in Irak en de vele
oorlogen die ons nog te wachten staan. In de lente van 1997 richtten de
neoconservatieven Robert Kagan en Wiliam Kristol van The Weekly Standard het
'Project for the New American Century' (PNAC) op. De meest bekende
ondertekenaars van het mission statement zijn Dick Cheney, Donald Rumsfeld
en Jeb Bush (de broer van George W. Bush), Francis Fukuyama en last but not
least Paul Wolfowitz, een voormalig hoogleraar Internationale Politiek en
voormalig decaan van het Departement Internationale Politiek van de Johns
Hopkins universiteit. De huidige directeur is Gary Schmitt. Belangrijk is
dat vele leden ervan nauwe banden onderhouden met het militair industrieel
complex en met de olie-industrie . De PNAC omschrijft zichzelf als een
'educatieve organisatie zonder winstoogmerk die tot doel heeft het
Amerikaanse leiderschap in de wereld te bevorderen'.
De beginselverklaring van het project is ondubbelzinnig: "De geschiedenis
van de 20e eeuw zou ons geleerd moeten hebben dat het belangrijk is greep te
hebben op de omstandigheden vóór een crisis de kop kan opsteken en
bedreigingen het hoofd te bieden vóór ze een verkeerde wending nemen". (Dat
is de doctrine van "pre-emptive strike", de preventieve aanval, en van
"benevolent hegemony"- welwillende hegemonie).
Om die taak te verwezenlijken, stelde het PNAC een agenda met
vier punten op:
- "de uitgaven voor landsverdediging moeten fors de hoogte in
als we onze verantwoordelijkheid over de gehele wereld willen opnemen en
onze strijdkrachten moeten worden gemoderniseerd opdat ze klaar zijn voor de
toekomst";
- "wij moeten onze betrekkingen met onze democratische
bondgenoten verstevigen en regimes die vijandig staan tegenover onze
belangen en waarden aanpakken";
- "wij moeten zoveel mogelijk politieke en economische
vrijheid in het buitenland aanmoedigen";
- "wij moeten verantwoordelijkheid dragen voor de unieke rol
van Amerika om de internationale orde die gunstig is voor onze veiligheid,
ons welzijn en onze principes te behouden en uit te breiden".
In september 2000, nog vóór George W. Bush de presidentsverkiezingen had
gewonnen, publiceerde de PNAC het beslissende rapport 'Rebuilding America's
Defenses: Strategies, Forces and Resources for a New Century", waarin
duidelijk wordt gesteld dat de aanval op Saddam Hussein slechts en alibi is
voor de Amerikaanse surprematie: "Decennialang al willen de Verenigde
Staten een duurzamere rol spelen in de veiligheid van de Golfregio. Terwijl
het onopgeloste conflict met Irak de onmiddellijke rechtvaardiging biedt,
gaat de behoefte aan een substantiële militaire aanwezigheid in de Golf
verder dan het probleem van Saddam Hussein's regime" (p. 14). In het rapport
werd gepleit voor een grootscheepse opwaardering van het le ger; er werd van
uitgegaan dat de begroting jaarlijks met 15 tot 20 miljoen dollar zou moeten
toenemen om het leger om te vormen tot zoiets als een 'imperiale
supermacht', die het voortouw zou kunnen nemen in 'de revolutie in militaire
aangelegenheden'. Thomas Donnelly, een van de drijvende krachten achter het
rapport, werkt tegenwoordig voor Lockheed Martin, een van de belangrijkste
wapenproducenten. In het project werd er echter van uitgegaan dat dit doel
niet zomaar kon worden gerealiseerd zonder een aanleiding om de pubieke
opinie van de noodzaak ervan te overtuigen: ""Het proces van transformatie
zou wel eens een proces van lange adem kunnen zijn, behalve wanneer er zich
een soort rampzalige of katalyserende gebeurtenis voordoet - iets als een
nieuw Pearl Harbor" (p. 51).
Toen Bush aan de macht kwam, met Dick Cheney als Vice-president, Donald
Rumsfeld als Minister van Defensie en Paul Wolfowitz als Onderminister van
Defensie, werden de PNAC-theorieën een blauwdruk voor het Amerikaanse
defensie- en internationaal beleid. Dit beleid werd officieel bevestigd in
een document van het Witte Huis dat door President Bush persoonlijk is
ondertekend: "The National Security Strategy of the United States of
America" (september 2002). De gebeurtenissen hebben intussen aangetoond dat
de theorie van meedogenloze werelddominantie nu in de praktijk wordt
gebracht.
Met 9/11 kregen deze personen hun noodzakelijke "rampzalige en katalyserende
gebeurtenis, een nieuw Pearl Harbor" én meteen ook het politieke krediet om
hun programma ten uitvoer te brengen. Zij waren nu in staat een van de vier
kerntaken van het hervormde Amerikaanse leger in de praktijk te brengen: "to
fight and decisively win multiple, simultaneous major theatre wars"
(tegelijk op verschillende plaatsen een grote oorlog uitvechten en die
overtuigend winnen) (p. IV). Deze verschrikkelijke zin vereist wellicht wat
uitleg. Onder "major theatre wars" verstaan militairen grote veldslagen,
maar als je van tevoren weet dat je de gevechten 'overtuigend (zult)
winnen', wordt het een "theateroorlog" in de algemene beteke nis van
"theatrale oorlog". De retoriek hiervan zou voor de hele planeet duidelijk
moeten zijn. In de woorden van George W. Bush zelf: "Wie niet met ons is, is
tegen ons". Vandaar dat die oorlogen "meervoudig en gelijktijdig" moeten
zijn. De 'Project for the New American Century' wil, net als het Romeinse
Rijk, een wereldwijde zegenaamde "Pax Americana" opdringen, maar het middel
is "full spectrum dominance" (dominantie over de gehele lijn). Het
PNAC-rapport is een opstap naar een Nieuwe Imperiale Orde met een high-tech
megaleger dat via 'Shock and Awe' regeert over een "steeds chaotischer
wereld".[1]
'Aanklacht'
Wij zijn van oordeel dat het PNAC-programma, in de praktijk gebracht door
het Oorlogskabinet van Bush, rechtstreeks aanleiding geeft tot schendingen
van het internationaal recht, duizenden onnodige oorlogsslachtoffers maakt
en de gehele planeet op sociaal, politiek en humanitair gebied
destabiliseert. Het leidt tot een ongebreidelde militarisering van de
wereld. Deze Nieuwe Amerikaanse Hegemonie strekt in wezen tot meerdere eer
en glorie van de olie-industrie en het militair-industrieel complex (waarmee
vele PNAC-leden en Bush-medewerkers nauwe banden onderhouden). Dit beleid
vormt een blijvende en ernstige bedreiging voor de wereldvrede. De aanklacht
kan voorlopig als volgt worden geformuleerd: "Het 'Project for the New
American Century' en de leden ervan, vooral de sleutelfiguren in het
Oorlogskabinet van Bush, hebben misdaden tegen het internationaal recht en
tegen de mensheid (zo niet in wettelijk, dan zeker in moreel opzicht)
gepredikt, gepland en gepleegd."
Ook al heeft het PNAC alleen nog maar teksten geproduceerd, en zich dus
ongetwijfeld kan en zal beroepen op de "vrije meningsuiting", zijn wij van
mening dat hun uitlatingen performatief zijn, d.w.z. er zit een intentie
achter tot een handeling. Zulke 'taaldaden' vallen niet louter onder vrije
meningsuiting. Ze liggen ten grondslag aan handelingen. De acties die
rechtstreeks voortspruiten uit de PNAC-retoriek en hun omzetting in de door
president Bush ondertekende "National Security Strategy of the United
States" (september 2002), zijn ontoelaatbaar. De voornaamste daden zijn
hierna opgesomd:
1) Een oorlog plannen zonder enig bewijs van een dreigend gevaar voor het
betrokken land wordt krachtens het internationaal recht als een 'daad van
agressie' beschouwd. Het voeren van zulk een agressieoorlog is een
duidelijke schending van het Handvest van de Verenigde Naties.
- De doctrine van de 'preventieve aanval', die door Paul Wolfowitz in de
Defensierichtlijnen van 1991 werd voorgesteld, staat haaks op het
internationaal recht, dat geweld strikt beperkt tot zelfverdediging in het
geval een Staat het slachtoffer wordt van een gewapende aanval, dus van een
agressie. Deze doctrine, die door president Bush tot officieel standpunt
werd verheven in zijn toespraak voor de militaire academie van West Point
(6/1/2002), vormt een ernstige bedreiging voor de wereldvrede en is een
schending van het internationaal recht.
- De invasie van Irak door de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk is
een ernstige schending van het internationaal recht en van het Handvest van
de Verenigde Naties.
- Het Handvest van de Verenigde Naties bepaalt dat Staten enkel en alleen
geweld mogen gebruiken met toestemming van de Veiligheidsraad, afgezien van
gevallen van zelfverdediging. Het Handvest heeft een collectief
veiligheidssysteem ingebouwd, dat door de huidige Amerikaanse regering
flagrant met voeten wordt getreden. Bovendien vinden topadviseurs, zoals
Richard Perle, de Verenigde Naties irrelevant en een obstakel dat uit de weg
dient te worden geruimd.
- Tot dusver zijn geen massavernietigingswapens gevonden, waardoor de
volledige casus belli bedrog blijkt te zijn.
2) Tijdens de oorlog in Irak, werd verscheidene keren inbreuk gepleegd op
het internationaal humanitair recht en werd het herhaaldelijk schaamteloos
met voeten getreden:
- Het gebruik van clusterbommen tegen burgers kan als een oorlogsmisdaad
worden beschouwd omdat het onnodige verwondingen kan veroorzaken, ook lang
nadat de vijandelijkheden zijn beëindigd.
- Het gebruik van uranium in munitie en bommen kan als volkomen onnodig en
als een ernstige oorlogsmisdaad worden aangezien.
- De jacht op 'non-embedded' journalisten kan worden gezien als een aanslag
op de vrije pers en dus als een schending van de persvrijheid.
- Het internationaal recht stelt duidelijk dat het de plicht is van een
leger in oorlog gesneuvelde vijandelijke soldaten te begraven. De Verenigde
Staten en de coalitietroepen hebben zich in geen geval aan deze regel
gehouden.
3) De plichten van een bezettingsmacht werden (en worden nog steeds niet)
nageleefd:
- De massale bombardementen hebben het land niet alleen in puin geschoten,
ook het feit dat ziekenhuizen dagenlang werden geplunderd, bewijst dat het
de coalitie er niet om te doen was dit te stoppen (de strijdmacht beschermde
enkel de olievelden en het Ministerie van Olie). Het volslagen gebrek aan
bescherming van de ziekenhuizen was een schending van de plicht van een
bezettende macht om oorlogsslachtoffers bij te staan. Deze grove
tekortkoming kan worden beschouwd als een ernstige inbreuk op het
oorlogsrecht aangezien de internationale oorlogswetgeving duidelijk bepaalt
dat het de plicht is van de bezetter om orde en veiligheid in het bezette
land te handhaven.
- Het permissieve beleid ten aanzien van de plundering van alle Ministeries
bewijst dat de coalitie er niet echt in is geïnteresseerd de geschiedenis
van dit vreselijke regime te kennen vermits de troepen oogluikend toekeken
hoe een aanzienlijk deel van het archief werd vernield. Dit is in zekere zin
een aanslag op het collectieve geheugen van het Iraakse volk.
- Het permissieve optreden van het Amerikaanse leger en van de
coalitietroepen bij de plundering van het Nationaal Museum van Bagdad en van
de verschillende belangrijke vindplaatsen kan worden beschouwd als een
misdrijf tegen het culturele erfgoed van het land en, gelet op de
uitzonderlijke waarde van die plaatsen (zoals Babylon) als bakermat van de
(westerse en oosterse) beschaving, als een misdrijf tegen het culturele
erfgoed van de gehele mensheid.
- De reconstructie van Irak komt vooral ten goede aan een aantal Amerikaanse
ondernemingen als Halliburton, Kellog Brown & Root, en Bechtel. De inkomsten
uit de Irakese olie zullen rechtstreeks naar Amerikaanse bedrijven vloeien.
Dit staat haaks op de basisbeginselen van het internationaal recht, volgens
welk een Staat die zelf de internationale rechtsregels met voeten heeft
getreden hieruit geen voordeel mag halen en de schade die eruit voortvloeit
moet vergoeden.
4) De bezetting van Irak door de Amerikaanse en Britse strijdkrachten is een
schending van het internationaal recht.
Het feit dat de bezettingsmachten permanente leden zijn van de Verenigde
Naties en hun veto zullen stellen tegen elke resolutie die ertoe strekt de
bezetting te beëindigen, doet niets af aan de permanente schending van het
internationaal recht en van het VN Handvest, die zowel door de VS als het VK
zijn geratificeerd.
5) De 'Nieuwe Amerikaanse Imperiale Soevereiniteit' staat op het punt om te
slaan in een wereldwijde 'Uitzonderingstoestand'
De oorlog in Irak is geen alleenstaand feit zoals kan worden afgeleid uit
het PNAC-rapport en het geval Afghanistan, om nog niet te spreken over de
dreigementen tegen Syrië en Iran of over het 'straffen' van Frankrijk omdat
het tegen deze oorlog was gekant of van België wegens de genocidewet. Dit
'unilateraal beleid', dat moet uitmonden in een totale heerschappij over de
wereld zoals omschreven in het PNAC-rapport (september 2000), vervolgens
omgezet in het officiële Veiligheidsrapport van President George W. Bush
(september 2002) en sedertdien in de praktijk gebracht, zal de planeet in
sociaal, economisch, politiek en humanitair opzicht blijven destabiliseren
en vele nutteloze slachtoffers maken.
De verwerping van elk internationaal gezag dat zeggenschap zou hebben over
onderdanen van de Verenigde Staten of deze zou kunnen veroordelen, met name
het schaamteloze verzet tegen de Verenigde Naties en de afwijzing van het
Internationaal Strafhof, bewijst dat de Verenigde Staten elke eerbied voor
een internationale rechtsorde verloren hebben. Wij achten het nodig
onderzoek te doen naar en kritische kanttekeningen te maken bij de
'filosofische' (of ideologische) grondslagen van deze 'Nieuwe Imperiale
Wereld Orde' in het werk van Robert Kaplan, Robert Kagan, Paul Wolfowitz,
Francis Fukuyama, Samuel Huntington en anderen. De grondbeginselen van het
concept "full spectrum dominance" (dominantie over de gehele lijn) moeten
aan het licht worden gebracht.[2]
De omslag in het Amerikaanse beleid is spectaculair en onrustbarend. De
overgang van multilateralisme naar unilateralisme is niet onschuldig. De
"benevolent hegemony"[3] (welwillende hegemonie) waarvoor Robert Kagan en
William Kristol, twee van de grondleggers van het PNAC, in 1996 pleitten, is
kwaadwillig en malicieus geworden. Het "American exceptionalism" dat zij
voorstonden verglijdt naar een uitzonderingstoestand. Soevereiniteit heeft
(volgens Carl Schmitt[4]) steeds betekend het recht om de
uitzonderingstoestand uit te roepen en het lijkt ernaar dat het nieuwe
beleid van Amerika dit uitzonderingsbeleid aan het opstapelen is:
- Vele gevangenen van de oorlogen in Afghanistan en Irak worden vastgehouden
op Guantanamo Bay (Cuba), een plaats die is uitgekozen omdat ze zich buiten
het Amerikaanse grondgebied bevindt. De Regering Bush claimt dan ook dat de
Amerikaanse wetgeving op de behandeling van gevangenen er niet van
toepassing is. (Het optreden op Guantanamo is al door verschillende
Mensenrechtenorganisaties op de korrel genomen).
- De reeds genoemde doctrine van 'preventieve aanval';
- Het opgeven van de Kyoto-akkoorden over klimaatverandering;
- De afwijzing van het Internationaal Strafhof in Den Haag;
- De afwijzing van het Non-proliferatieverdrag voor kernwapens;
- De 'Patriot' I- en II-wetten, waardoor vele basisburgerrechten worden
opgeschort;
- De uitwijzing sedert 9/11 van duizenden immigranten die al jaren in de
Verenigde Staten woonden;
- Het volslagen aan hun lot overlaten van armen en werklozen (in getto's
zoals Skid Row in L.A.) - dit alles wijst duidelijk op het feit dat het
Amerikaanse "exceptionalism" aan het afglijden is naar een
uitzonderingstoestand (ook in de Verenigde Staten zelf).
Conclusie: Waarom een BRussell-tribunaal?
Het heeft jaren geduurd voor de oppositie tegen de oorlog in Vietnam tot een
massabeweging was uitgegroeid. De huidige situatie is totaal verschillend.
Zelfs voor de oorlog in Irak was uitgebroken, werd de Amerikaans-Britse
invasie reeds wereldwijd verworpen en veroordeeld. Het enige doel van de
Brusselse onderzoekscommissie, en uiteraard van het gehele proces tot en met
het slottribunaal in Istanbul, kan er niet in bestaan de onwettigheid van
deze oorlog onder de aandacht te brengen. Dit is al langer erkend en
uitgebreid besproken. Wat zijn dan wel de echte doelstellingen? Waarom dit
tribunaal in het leven roepen?
Omdat het ongemeen belangrijk is voor de toekomst van de planeet zich te
verzetten tegen de trend de huidige toestand normaal te vinden; dat is
precies wat aan het gebeuren is en wat de regering Bush nastreeft.
Omdat het belangrijk is dit voldongen feit niet zomaar te aanvaarden onder
het mom van Realpolitik, zoals sommige Europese politici en journalisten
geneigd zijn te doen.
Omdat het belangrijk is dit duidelijk te stellen, ook al is het al
overbekend, en te zeggen dat "dit misdadig is" en dat het "een schending is
van het internationaal recht".
Omdat het belangrijk is niet te buiten en het hoofd opgeheven te houden. De
meeste regeringen, ook de Belgische, zijn geneigd toe te geven en voor de
Amerikaanse druk te zwichten. Wij, de civiele maatschappij, het volk, moeten
onze stem verheffen.
Omdat het belangrijk is de fundamentele menselijke waardigheid,
gerechtigheid en vooral de Wereldvrede te verdedigen. De oorlog in Irak is
slechts een stap, een etappe in een poging de "Pax Americana" via
verschillende, simultane oorlogen op te dringen - er staan ons nog meer
oorlogen te wachten. Hoe sterker het verzet bij aanvang, hoe groter de kans
dat we dit imperiale tij nog kunnen keren. Er hangt ons een ramp boven het
hoofd. Elke wil tot verzet breken is de hoeksteen van het beleid van de
regering Bush. Hieraan toegeven betekent dat de weg wijdopen ligt voor nog
onvoorspelbaarder, onbesuisder en agressiever optreden. Het Verdrag van
München, dat de weg bereidde voor de Tweede Wereldoorlog, moet als een
ernstig historisch precedent voor ogen worden gehouden. De hevigste
voorstanders van interventionism e, hebben al een resem preventieve
interventies uitgestippeld: Iran, Syrië, Noord-Korea, Colombia, Libië of
zelfs China. Het Amerikaanse leger is niet alleen gestationeerd maar is ook
actief in vele landen over de hele aardbol (niet alleen in Afghanistan of
Kosovo, maar ook in Colombia, de Filippijnen, enzovoort).
De Pax Americana is een Nieuwe Wereldorde geboetseerd naar de wensen van een
aantal Amerikaanse bedrijven. Onder de banier van 'democratie' en 'vrijheid'
komt de nieuwe mondiale economie tot uiting als een bron van armoede voor
vele ontwikkelingslanden. Dit kan alleen maar leiden tot eindeloos verzet
van de 'have-nots'.
De Pax Americana kan enkel door onenigheid, en dus oorlog, blijven bestaan.
Om de nodige politieke krachten te kunnen aanspreken, wakkert de regering
Bush allerhande spanningen en tegenstellingen in de wereld aan:
tegenstelling tussen de Westerse wereld en de Islam, tegenstelling tussen
het 'Nieuwe Europa' en het 'Oude Europa', tegenstelling tussen verschillende
ontwikkelingslanden. Hetzelfde gebeurt ook binnen deze landen, waar
nationalistische, tribale en extremistische neigingen worden aangewakkerd.
De regering Bush doet meer dan ooit tevoren het keizerlijke moto "divide et
impera" gestand en verhevigt of schept potentiële conflicten over de gehele
wereld.
Om de Pax Americana in stand te houden en "dominantie over de hele lijn" op
te leggen, werkt de regering Bush aan een nieuwe generatie kernwapens. Deze
kernkoppen zouden in staat moeten zijn de bepantsering van ondergrondse
commandocentra of wapenopslagplaatsen te doorboren. Dit project dreigt het
verschil tussen kernwapens en conventionele wapens te vertroebelen. Volgens
de haviken zullen deze "bruikbare kernwapens" de geloofwaardigheid van de
Amerikaanse kernmacht herstellen. Dit beleid zal de nucleaire drempel
verlagen en het gevaar van een nucleaire nachtmerrie vergroten; in
vergelijking hiermee zullen de meest bedreigende episodes uit de Koude
Oorlog in het niets verzinken.
In een korte verklaring bestemd voor het International Tribunal Initiative
van Istanbul zegt John Berger het volgende:" Er moeten archieven worden
aangelegd, die de daders, per definitie, trachten te vernielen in plaats van
bij te houden. Zij schakelen onschuldigen en het geheugen uit. Het
archiefmateriaal is nodig om het toenemend verzet tegen een nieuwe
wereldwijde tirannie levendig te houden. De nieuwe, buitensporig bewapende
tirannen, kunnen elke oorlog winnen - zowel militair als economisch. Toch
zijn ze de communicatieoorlog (zo noemen ze het zelf toch) aan het
verliezen. Op de steun van de wereldopinie hoeven ze alvast niet te rekenen.
Meer en meer mensen zeggen NEEN. Dit zal de tirannie fataal uiteindelijk
worden. Maar na hoeveel tragedies, invasies en collaterale rampen? Na
hoeveel meer nieuwe armo ede die tirannie teweegbrengt? Vandaar dat dringend
archieven moeten worden aangelegd, dat we niets mogen vergeten, dat
bewijsmateriaal moet worden verzameld opdat de aanklachten niet kunnen
worden weggemoffeld en opdat ze in alle windstreken spreekwoordelijk worden.
Meer en meer mensen zullen NEEN zeggen; dit is immers de voorwaarde om JA te
zeggen tegen iedereen die wij van plan zijn te redden en tegen alles wat ons
lief is". (John Berger, 18.06.2003, Parijs-Mieussy, geschreven als
steunbetuiging aan het tribunaal initiatief in Istamboel).
Daarom, kunnen we concluderen dat er dringende en voldoende redenen zijn om
een hoorzitting te houden tegen dit Nieuwe Imperiale Beleid - aangezien het
weinig waarschijnlijk is dat gerechtelijke stappen enig succes hebben - en
om zowel de theorie als de praktijk van dit beleid te onderzoeken. Dat is de
reden waarom we het 'Project for the New American Century' als focus hebben
gekozen. Wij zijn ervan overtuigd dat het de plicht is van de bewoners van
de planeet Aarde om te protesteren tegen dit gevaarlijke, immorele en in
feite misdadige beleid: "The people vs. Total War Incorporated".
Contact: info@brusselstribunal.org
website: www.brussels.tribunal.org
postadres: Beursschouwburg, A. Ortstraat 20 1000 Brussel
Provisional list of supporting organisations
A. Brussels Committee (organising platform)
Beursschouwburg
Les Halles
Theater Groep Stan
StopUSA
Vrede
CNAPD (Coordination Nationale d'Action pour la Paix et la Démocratie)
MCP (Mouvement Chrétien pour la Paix)
Humanistisch Verbond
B. World Tribunal on Iraq (international network)
Peace Initiative of Turkey
No to War in Iraq Coordination / Turkey
Global Peace and Justice Coalition / Turkey
Izmir Barre Association / Turkey
Action Indict Bush-Blair / Japan
Bertrand Russell Peace Foundation / UK
Focus on the Global South /
Asian People's Alliance / Japan
Violence Against Women World - Net ( VAWW-Net)
International Association of Lawyers Against Nuclear Arms
Lawyers Committee on Nuclear Policy
International Association of Democratic Lawyers
Transnational Institute / Netherlands
Women's Security Council / Germany
Bastaguerra / Italy
Not in Our Name Project / USA
Authors for Peace / Denmark
Brussels Tribunal Committee /Belgium
Stop USA / Belgium
Vrede / Belgium
CNAPD (Coordination Nationale d'Action pour la Paix et la Démocratie)
/ Belgium
Mouvement Chrétien pour la Paix / Belgium
INLAP (International network for Law and Peace) / UK
International Peace Bureau
Society Culture of Peace / Germany
Arab Cause Solidarity Committee / Spain
Swedish Anti-War Movement
Federacion de Asociaciones de Defensa y Promocion Derechos Humanos
(FDDHH)/ Spain
Labour Committee for Peace and Justice - Bay Area / USA
Polish Anti-War Committee
Center for Economic and Social Rights / USA
European Association of Lawyers for Democracy and World Human Rights
Peace Initiative Turkey (PIT/USA)
----------------------------------------------------------------------
----
[1] Voor verder informatie over het PNAC, zie
www.newamericancentury.org; een uitstekend bestand over PNAC is samengesteld
door moveon.org (wordt op aanvraag toegestuurd); zie ook volgende websites:
www.pnacrevealed.com of www.pnac.info.
[2] Sleutelbegrip in "Joint Vision 2020", de blauwdruk voor de
Amerikaanse militairen voor het komende decennium, gedefinieerd als het
vermogen van de Amerikaanse strijdkrachten om elke tegenstander te verslaan
en de toestand in alle soorten militaire operaties onder controle te hebben.
[3] William Kristol en Robert Kagan: Toward a Neo-Reaganite Foreign
Policy - Foreign Affairs, juli/augustus 1996.
[4] Giorgio Agamben's Homo Sacer (Parijs 1997) geeft duidelijk aan dat
de Nieuwe Wereldorde op deze soevereiniteit is gebaseerd, zijnde de
bevoegdheid om een staat van uitzondering uit te roepen.
PROVISIONAL SCHEDULE OF THE TRIBUNAL
Questioning the New Imperial World Order
a hearing on the Project for the New American Century
jury members (confirmed)
François Houtart (Chairman)
Samir Amin
Nawal El Saadawi
Prosecutor
(to be confirmed)
Witnesses (confirmed)
Jim Lobe
Tom Barry
Neil MacKay
Saul Landau
William Rivers Pitt
Jean Bricmont
Michael Parenti
Immanuel Wallerstein
Geoffrey Geuens
Jacques Pauwels
defense
(to be confirmed)
[Provisional schedule sketch]
[Wednesday 14.04.04]:
Opening of the Brussells tribunal 20h00:
-Introduction: history of this hearing and its place within the World
Tribunal on Iraq
-Opening by the chairman
-Introducing subject and approach of the Brussels hearing
-Statement by members of the jury
-Introduction to the linked cultural events
Day 1 [Thursday 15.04.04]:
The Project for the New American Century:
The Blueprint of the New Imperial World Order
9.30: Presenting the Project for the New American Century
(PNAC),
its influence on and presence in the Bush administration (William
Rivers Pitt)*
10.30: Close reading of the PNAC ideology. The blueprint of the
New Imperial World Order (Saul Landau [?])
11.30: coffee break
12.00: Rebuilding America's defenses: "Multiple Simultaneous
Major Theater Wars" and the Militarisation of the World according to PNAC
13.00: Lunch break
14. 30: Historical context of (neo)conservative think tanks in
the US
PNAC and the Network of neoconservative think tanks
16.30: "Benevolent hegemony"? The neoconservative policy as a
break with longstanding standards of US foreign policy (Immanuel
Wallerstein)
15.30: "The power complex": Economic ties of PNAC with the
petrochemical industry and the military industrial complex (Tom Barry & Jim
Lobe)
16.30: coffee break
17.00: "The Rulers of the world": Geopolitical strategies behind
the New Imperial War Policy [on the record of US military intervention; its
underlying consistency and success; the rational (investment and systemic)
interests; and how these apply to PNAC and developments in Iraq] (Michael
Parenti)
18.00: conclusions of the day
19.00: End of the sessions of day 1
20.30: Supporting Cultural evening at Les Halles
Day 2 [Friday 16.04.04]
Pnac policies and the war in iraq
09.30: "Divide et impera": PNAC in the historical context the
Middle East policy of the US (Iraqi witness)
10.30: Economical strategy behind the War in Iraq (case
Halliburton and Kellog Brown & Root in Iraq?)
11.30: coffee break
12.00: "Pre-emptive strike": the war against Iraq and
internatinal law (legal specialist)
13.00: Lunch break
14.30: "Weapons of mass deception": Discourse analysis of the
PNAC and Bush administration communication on the War in Iraq (Neil MacKay
[?])
15.30: The strategic and collateral consequences of PNAC policies
on the ground in Iraq (during the invasion, use of Depleted Uranium,
clusterbombing against civilians, the looting and the occupation) (war
journalist and/ or Iraqi civilian)
16.30: coffee break
17.00: Speech of the prosecutor: responsibilities of PNAC and its
members in the Bush administration in the decision process which led to the
illegal invasion of Iraq and the war crimes that ensued.
18.00: Plea of the defense (representative of PNAC or 'amicus
curiae')
19.00: End of the second day
20.30: Supporting Cultural Evening at Les Halles
Day 3 [Saturday 17.04.03]:
Conclusions
09.30: Closed session: discussing conclusions
14.30: Closed session : writing conclusions
20.00: Advice of the jury on the verdict
21.00: Closing debate: a conversation between members of the jury and
specialists
22.00: Artists against the New Imperial World Order
--------------------------------------------------------------------------
* All testimonies would be of about 40 minutes followed by 20 minutes
of questions by the prosecutor and the jury.
______________________________________________________
* Verspreid via nettime-nl. Commercieel gebruik niet
* toegestaan zonder toestemming. <nettime-nl> is een
* open en ongemodereerde mailinglist over net-kritiek.
* Meer info, archief & anderstalige edities:
* http://www.nettime.org/.
* Contact: Menno Grootveld (grootveld@nrc.nl).